como chi
seo cantanno
setziu in
sa cadira
mi seo
isau un atore
i n
s'antiga sociedade
inue
nemos ti epe
e totus
seus oguales
ma deo no
chergio lodes
amigu tue
cumprenneddu
iscurta
custa cantzone
canno su
sole s'incara
in s'aposentu
pobidda
s'accontzat
sa mobilia
estit
corpetto 'e brocau
in sa
cumedia bella
in d'una
notte 'e luna
a s'ora
'e su cumidu
issos si
faent erricos
deo seo
poberinu
issa est profumada
dae totus
sa preferida (t)
ma deo
non tegno isfitzios
como chi seo
cantanno
e cantu
sacrifitzios
asa fatu
in sa vida
senno tue
emigrada
e accanta
de Torinu
e cun
figios piticos
agiudas'a
su maridu
cann'a
tie tot'ind'una
numenau
t'ant bidella
Torin'as
iscavulau
cun tottu
e sa familia
po nne
torrare 'a bidda
a
s'iscola de Tonara.
como annanno
in pensione
tue su
tempus passanneddu
cun
figios e nebodes
po is
festas e a Nadale
cun Laura
Carl'e Giuseppe
cun sa
serenidade
bivenno
cun Salvatore
e a
tie Paola Pira
is augurios prus manno
