Dae sos montes ‘e Barbagia partidu
a s'Ispagna 'e Franco, a Guadalajara,
Malaga, Cordoba e Alicant' as bidu,
ma semper in coro sa nadia Tonara.
Sa gherra crapiu t'at su sentidu,
sufferentzia , morte as tentu in cara,
cumbatinde s'inimigu, feridu,
cando sa luna fit arta e crara.
In Ittiri atobiau t’at su destinu
in ibe isetende fit s'amore,
po lenire suspiros e afannos.
Reunidos , oe, pro sos chent'annos
retzi sos augurios , unu fiore,
e naranos de sa vida su camminu.
dae Crabiele Casula e Antonietta Arangino - 24/9/2012
